Bu köpekler ne çok sever yuvarlanmayı....çocuklar bi de ben ...

Kasım ayında olmamıza rağmen 2. kez Stockholm'e kar yağdı. Tabii ben hemen dersi bırakıp kendimi dışarıda yürüyüşe verdim. Çok seviyorum kar yağışını. Yuvarlanma isteği ile dolup taşıyorum. Herneyse;  sabah sevgilim seslendi.  " Baaaak siyanh köpenke !!  karların içinde yuvarlanıyor! :)" diye. Hemen elimdeki doğranmak üzere olan domatesi  fıraltıp cama dayadım yüzümü.Yüzümdeki gülümseme siyah köpeğin kendini kaybetmesiyle daha da çoğaldı. Düşündüm... Kar yağınca köpekler, çocuklar  ve benim gibi büyüyememişlerin iç sesi " Kendini kara at ve yuvarlan " oluyor. Köpekler de çocuklar gibi...çocuklar şen...ben de çocuklar gibi...Hele bir kar yağsa, o zaman kat kat büyüyen şenlik içimizde! Bol kar yağışlı, buzsuz günler dilerim hepiminize, hepimize...